Wat maakt een assessment ‘goed’? (en mijn werk als psycholoog leuk!)
Typ ‘assessments’ in je google searchbar en je vindt allerlei bedrijven die zich op een manier bezighouden met assessments. Ook ontdek je dat het ene assessment niet het andere assessment is. Soms bestaat een assessment uit het invullen van allerlei persoonlijkheidstests, soms meet een assessment alleen iemands cognitieve capaciteiten, en soms staan competenties en drijfveren in de spotlights. Daarom is het ene assessment ook niet zomaar te vergelijken met het andere assessment. Eigenlijk is het een verzamelnaam van onderzoeken die je kan doen bij medewerkers, zodat je een beter beeld van ze kan krijgen. Afhankelijk van de onderzoeksvraag volstaat het invullen van vragenlijsten of het maken van een capaciteitentest. Maar wil je een uitgebreider beeld hebben van de kandidaat en diens potentieel dan is interactie en persoonlijk contact essentieel.
“En dat is ook waar LEV voor staat: mensen benaderen vanuit gelijkwaardigheid en oprechte nieuwsgierigheid, waardoor er een basisvertrouwen kan ontstaan.”
Daarom zijn wij bij LEV ervan overtuigd dat een goed assessment niet alleen bestaat uit evidence-based instrumenten zoals persoonlijkheidsvragenlijsten, postbak-oefeningen en capaciteitentests, maar dat het verschil juist gemaakt kan maken door een persoonlijke aanpak. Een goed assessment kan alleen ontstaan als er verbinding is tussen de kandidaat en de uitvoerend psycholoog. En dat is ook waar LEV voor staat: mensen benaderen vanuit gelijkwaardigheid en oprechte nieuwsgierigheid, waardoor er een basisvertrouwen kan ontstaan. Dit maakt mijn werk als assessmentpsycholoog ook zo leuk en uitdagend. Elk assessment start met het opbouwen van een relatie: iemand leren kennen en benaderen vanuit wie hij of zij is. Eventuele weerstanden of terughoudendheid kan hiermee worden overwonnen en er kan een constructieve samenwerking ontstaan. Je zou het als het ware zo kunnen beschouwen dat ik mijzelf inzet als instrument en een relatie opbouw, die de kandidaat (samen met alle andere instrumenten die ingezet worden) kan gebruiken voor zijn persoonlijke groei. De kandidaat wordt dus zelf aan het werk gezet: uitgedaagd om te reflecteren op zijn gedrag en hoe dat van invloed is op de uitvoering van zijn werkzaamheden. Dit heeft tot gevolg dat een kandidaat veel minder dan vroeger als lijdend voorwerp de assessmentdag doorgaat. Hij staat actief aan het roer: denkt mee, vult aan en voegt toe.
En nu ik daar zo over nadenk: het zou best interessant kunnen zijn om ook bij het opstellen van de rapportage de kandidaat meer te betrekken en deze een actieve rol te geven bij het schrijven van het rapport. Bijvoorbeeld door hem of haar zijn zienswijze of reflectie te laten geven op het gegeven advies. Op die manier wordt het rapport nog meer van de kandidaat zélf, wat alleen mijns inziens alleen maar kan bijdragen aan de herkenning van de resultaten. Ik ben benieuwd hoe jullie hiernaar kijken? Hebben jullie ervaring hierin? Wat zou je als kandidaat zelf prettig vinden? Benieuwd naar jullie reacties!
Geschreven door: Miriam Stegehuis
Binnen LEV hr-professionals ben ik actief als assessment psycholoog. Het geeft me veel voldoening om mee te kunnen denken met kandidaten over een volgende stap in hun carrière. Dit kan zowel in het kader van selectie-, ontwikkel-, of loopbaanvraagstukken zijn. Het is mijn streven om niet alleen competenties en vaardigheden in kaart te brengen, maar juist ook iemands drijfveren (datgene waar iemand twinkeltjes van in zijn of haar ogen krijgt).